Pozaszpitalne zapalenie płuc, szpitalne zapalenie płuc, zakażenia w obrębie jamy brzusznej, powikłane zakażenia dróg moczowych (w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek), powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich, zakażenia kości i stawów, chorzy z neutropenią, u których wystąpiła gorączka spowodowana prawdopodobnie zakażeniem Przeciwwskazaniem do stosowania leku Bactrim są: nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub na sulfonamidy, ciężka niewydolność nerek (kiedy nie można monitorować stężenia leku we krwi), istotne uszkodzenie miąższu wątroby, stosowanie dofetylidu. Preparatu Bactrim nie należy stosować u dzieci poniżej 6. tygodnia Rzekomobłoniaste zapalenie jelit wiąże się z zakażeniem Gram-dodatnią laseczką Clostridium difficile, do której dochodzi prawie wyłącznie z powodu stosowania antybiotyków. Choroba jest następstwem zaburzeń fizjologicznej flory jelita grubego. Przyczyną choroby jest spożycie przetrwalników Clostridium difficile, które kiełkują Wskazania do stosowania leku. Wskazania do stosowania leku Mupirox to zakażenia skóry takie jak: liszajec, zapalenie mieszków włosowych, czyraki, oraz wtórne zakażenia skory wywołane przez gronkowca złocistego, inne gronkowce oraz paciorkowce. Wywoływany głównie przez bakterie Staphylococcus aureus. 3. ANTYBIOTYK NA ZAPALENIE KRTANI: najświeższe informacje, zdjęcia, video o ANTYBIOTYK NA ZAPALENIE KRTANI; "Zaczyna się od niewinnego katarku", a potem "lekarze każą nam się modlić". Działanie - Wankomycyna. Mechanizm działania. Antybiotyk glikopeptydowy, pierwotnie wytwarzany przez bakterie gatunku Nocardia orientalis. Wykazuje powolne działanie bakteriobójcze, na drobnoustroje w fazie podziału. Mechanizm działania polega na blokowaniu biosyntezy ściany komórkowej, poprzez wiązanie się z dużym powinowactwem z D Hv9l3. Pytanie nadesłane do redakcji Dentysta przepisał mi z powodu bolącego zęba antybiotyk Dalacin C. Dopóki nie uspokoi się stan zapalny okolicy zęba - po prostu muszę przeczekać. Nie przepisał niestety żadnego środka przeciwbólowego na receptę, dlatego posiłkuję się Ibupromem max 400 mg. Niestety ból jest taki, że dawka dobowa jest niewystarczająca. Czy w ciągu kilku dni wyrządzę sobie ogromną szkodę, przyjmując ok. 2000 mg na dobę zamiast maks. 1200? Dopóki antybiotyk nie zacznie działać? Czy picie dużych ilości wody odciąży nerki? A może zachować Ibuprom na noc (wtedy zmieszczę się w dawce dobowej), a za dnia przyjmować coś lżejszego, np. bardzo pomaga mi Solpadeine. Odpowiedział dr n. med. Robert Drabczyk specjalista chorób wewnętrznych nefrolog Oddział Nefrologii i Stacja Dializ Szpital Wojewódzki, Bielsko-Biała Ibuprofen należy do klasy leków o nazwie "niesteroidowe leki przeciwzapalne". Zasadnicze działanie tych leków jest przeciwzapalne i przeciwbólowe. Są to jedne z najczęściej przyjmowanych leków w różnego rodzaju bólach i wiele preparatów jest dostępnych bez recepty. Leki te powinny być przyjmowane przez krótki czas (kilka dni) i w dawkach wskazanych przez producenta na ulotce leku (nie należy przekraczać zalecanej dawki maksymalnej). Dłuższe stosowanie lub w większych dawkach jest dopuszczalne tylko po zaleceniu przez lekarza. Leki z tej klasy z uwagi na mechanizm działania mogą stanowić przyczynę wielu działań niepożądanych, również zagrażających życiu. Jednym z nich jest uszkodzenie nerek, niekiedy bardzo poważne. Mogą być przyczyną ostrego śródmiąższowego zapalenia nerek lub zespołu nerczycowego. Do uszkodzenia nerek częściej dochodzi u osób obciążonych większym rykiem takiego uszkodzenia. Znane czynniki tego ryzyka to: istniejąca już ostra lub przewlekła choroba nerek, starszy wiek, cukrzyca, odwodnienie, ciężka niewydolność serca, choroba wątroby. W sytuacji opisanej w pytaniu należy oczywiście przestrzegać zaleceń co do dawkowania ibuprofenu i przyjmować odpowiednią ilość płynów (1500-2000 ml na dobę; odwodnienie zwiększa ryzyko uszkodzenia nerek). Kojarzenie leków przeciwbólowych o różnym mechanizmie działania jest bardzo rozsądne, gdyż można stosować mniejsze dawki poszczególnych leków, co zmniejsza ryzyko działań niepożądanych. Piśmiennictwo: Szczeklik A. (red.): Choroby wewnętrzne. Wydanie IV. Kraków 2012. Antybiotyki Leczenie wszelkiego rodzaju zakażeń – od zapaleń nerek na tle bakteryjnym poprzez zapalenie pęcherza, aż do zapalenia cewki moczowej, wymaga podawania leków przeciwbakteryjnych – antybiotyków. Najlepiej nadają się do tego celu te preparaty, które nie mają w zakresie swojego działania wpływu nefrotoksycznego (uszkadzającego nerki), by nie narażać chorych narządów na dodatkowe obciążenia. W związku z tym unika się stosowania aminoglikozydów oraz sulfonamidów, gdyż to właśnie one w największym stopniu mają skłonność do działania toksycznego na narządy zajmujące się filtrowaniem krwi ze zbędnych produktów przemiany materii. Wyeliminowanie bakterii z dróg moczowych jest jedyną skuteczną metodą na wyleczenie zapalenia o etiologii infekcyjnej. Zobacz także: Infekcje układu moczowego - jak im zapobiegać? Glikokortykosteroidy Ta grupa leków popularnie zwana jest sterydami. Podaje się je w celu zahamowania nadmiernie rozbudzonej reakcji zapalnej, która leży u podstaw wielu schorzeń nefrologicznych. Sterydy niwelują stan zapalny, a także powodują zahamowanie wydalania białka wraz z moczem oraz sprawiają, że przebieg danego schorzenia nefrologicznego jest dla pacjenta dużo łagodniejszy. Stosowanie sterydów wiąże się jednak z występowaniem wielu skutków ubocznych takiej terapii, obejmujących uszkodzenie żołądka, osteoporozę, odkładanie się tkanki tłuszczowej w nieprawidłowych miejscach, występowanie rozstępów na skórze oraz większą skłonność do cukrzycy i zakażeń. Leki moczopędne Cała grupa diuretyków (jest to inna nazwa leków moczopędnych) obejmuje kilka rodzajów środków farmakologicznych. Każdy z nich ma swoją specyfikę działania oraz dostosowany jest do rodzaju choroby pacjenta. Istnieją leki moczopędne, które oszczędzają wydalanie niektórych jonów (potasu lub wapnia) lub takie, które powodują zwiększenie uwalniania wody z organizmu bez względu na skład moczu. Podawane są głównie w obrzękach lub zaburzeniach jonowych, towarzyszących chorobom nerek. Leki immunosupresyjne Leki, hamujące reakcje odpornościowe podawane są głównie u tych pacjentów, którzy z różnych innych względów chorobowych nie mogą otrzymywać sterydów. Leki immunosupresyjne osłabiają odpowiedź organizmu na zagrożenie, przez co hamują procesy uszkadzające nerki. Są one pozbawione działań niepożądanych typowych dla sterydów, a efekt ich stosowania jest bardzo podobny. Stosowane są głównie w schorzeniach nerek z autoagresji, ale także u pacjentów po przeszczepie nerki, zapobiegając jego odrzuceniu. Najpopularniejsze preparaty to cyklosporyna, rapamycyna oraz mykofenolan mofetilu. Zobacz także: Do czego służą nerki? Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Odmiedniczkowe zapalenie nerek najczęściej jest wynikiem nieleczonej lub źle leczonej infekcji cewki moczowej lub pęcherza moczowego, która rozprzestrzeniła się do nerek. Wówczas należy jak najszybciej wdrożyć odpowiednie leczenie. W przeciwnym razie może dojść do rozwoju przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, a w konsekwencji do niewydolności tego narządu. Jakie są przyczyny i objawy odmiedniczkowego zapalenia nerek? Na czym polega leczenie tej choroby? Spis treściOdmiedniczkowe zapalenie nerek - przyczyny i czynniki ryzykaOdmiedniczkowe zapalenie nerek - objawyOdmiedniczkowe zapalenie nerek - diagnozaOdmiedniczkowe zapalenie nerek - leczenieJak zapobiegać odmiedniczkowemu zapaleniu nerek? Odmiedniczkowe zapalenie nerek to choroba, w przebiegu której, w wyniku stanu zapalnego, dochodzi do uszkodzenia tkanki śródmiąższowej nerek i komórek kanalików nerkowych. Nieleczona lub źle leczona może doprowadzić do nieodwracalnego uszkodzenia nerek, a w konsekwencji do ich niewydolności. Odmiedniczkowe zapalenie nerek - przyczyny i czynniki ryzyka Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek może być wynikiem zakażenia: bakteryjnego - w większości przypadków (ok. 80 proc) do ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek dochodzi na skutek zakażenia przez bakterie, które pochodzą z dolnych dróg moczowych i dostają się do nerek drogą wstępującą przez moczowody. Najczęściej są to bakterie E. Coli, rzadziej gronkowce. Inne bakterie, które odpowiadają za zakażenie dróg moczowych, to mikoplazmy i dwoinka rzeżączki wirusowego - za zakażenie najczęściej odpowiadają wirusy z rodziny Herpes, w tym wirus opryszczki, którym można się zarazić podczas kontaktów seksualnych grzybiczego - zdarzają się one u chorych z obniżoną odpornością, leczonych antybiotykami lub lekami immunosupresyjnymi, a także u pacjentów długotrwale cewnikowanych Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek może być także wynikiem przedostania się drobnoustrojów chorobotwórczych do nerek poprzez krew. Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek jest wynikiem nieleczonego lub źle leczonego zakażenia cewki moczowej lub pęcherza moczowego (bakterie, które zalegają w drogach moczowych, przedostają się przez moczowód do nerki i wywołują stan zapalny) lub nawracającego ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek. Czynnikami sprzyjającymi zachorowaniu są: wady rozwojowe i zaburzenia odpływu z układu moczowo-płciowego (np. z powodu kamieni nerkowych, zmian nowotworowych, np. guz pęcherza lub macicy, przerostu prostaty, hiperplazji - rozrostu tkanek) ciąża cukrzyca refluks pęcherzowo-moczowy (cofanie się moczu z pęcherza do nerek) zaburzenia neurologiczne przebiegające z zaburzeniami opróżniania pęcherza moczowego (np. z przepukliną kręgosłupa, po udarze mózgu) intensywne życie seksualne cewnik w pęcherzu moczowym. Sprawdź, jak dbać o nerki Odmiedniczkowe zapalenie nerek - objawy W ostrej postaci choroby objawem dominującym jest nagły, ostry ból w okolicy lędźwiowej (jedno lub dwustronny), który może promieniować do pachwiny. Ponadto pojawiają się objawy charakterystyczne dla zapalenia dolnych dróg moczowych: stan podgorączkowy lub gorączka ogólne osłabienie nadciśnienie tętnicze dolegliwości ze strony układu pokarmowego: bóle brzucha, nudności i wymioty tzw. objawy dyzuryczne: ból podczas oddawania moczu, częstomocz, częste parcie na mocz z towarzyszącym pieczeniem, krwiomocz Objawem charakterystycznym, wskazującym na stan zapalny nerki, jest dodatni objaw Goldflama. Gdy lekarz uderza w okolicę lędźwiową pleców, pacjent odczuwa dotkliwy ból. Jeśli zapalenie jest wynikiem niewyleczonego zapalenia pęcherza, pacjent może odczuwać także dyskomfort przy uciśnięciu okolicy nadłonowej. Postać przewlekła przebiega skąpoobjawowo lub bezobjawowo, aż do zaawansowanego stadium przewlekłej niewydolności nerek. Przewlekła postać choroby może doprowadzić do niewydolności nerek! Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek może doprowadzić do przewlekłej niewydolności nerek. Wówczas konieczne jest tzw. leczenie nerkozastępcze (najczęściej dializy). Może się okazać, że konieczny jest także przeszczep nerki, który jest zabiegiem ratującym życie. Dlatego tak ważne jest jak najszybsze leczenie infekcji dróg moczowych, które zapobiegnie rozprzestrzenianiu się stanu zapalnego na nerki. Odmiedniczkowe zapalenie nerek - diagnoza W pierwszej kolejności wykonuje się badanie moczu. Często występuje białkomocz i mniej lub bardziej nasilony krwiomocz. Wzrost liczby krwinek białych i bakterii w moczu jest umiarkowany. W badaniach krwi na stan zapalny wskazują podniesione CRP i OB. Stwierdza się także leukocytozę i wzrost poziomu mocznika, który wskazuje na zaburzenia pracy nerek. Równoczesny wzrost poziomu kreatyniny również może wskazywać na uszkodzenie nerek. U chorego z podejrzeniem odmiedniczkowego zapalenia nerek wykonuje się także badanie ultradźwiękowe, obrazujące nerki (w przebiegu choroby są one obkurczone, ich powierzchnia jest nieregularna z powodu wielu zbliznowaceń tkanki śródmiąższowej). W nielicznych przypadkach lekarz podejmuje decyzję o biopsji nerki. Odmiedniczkowe zapalenie nerek - leczenie Zwykle stosuje się terapię antybiotykami, która trwa ok. 2 tygodni. Najpierw pacjent dostaje antybiotyki najczęściej stosowane przy zakażeniu dróg moczowych. Te właściwe są dobierane w oparciu o wyniki badania moczu (antybiotyk należy dobrać do rodzaju obecnej w moczu bakterii, jej wrażliwości na lek). Ponadto zalecane są leki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe. W czasie choroby należy ograniczyć aktywności fizyczną i przyjmować min. 2 l płynów dziennie. Jeżeli przyczyną choroby są zaburzenia w odpływie moczu (np. w przebiegu kamicy nerkowej) może być konieczne leczenie operacyjne, którego celem jest wprowadzenie cewnika do pęcherza moczowego (tzw. cewnikowanie pęcherza) lub do moczowodu poprzez cewkę moczową (tzw. sondowanie moczowodów), a nawet nakłucie nerki (gdy doszło do zastoju moczu w nerce). Jak zapobiegać odmiedniczkowemu zapaleniu nerek? 1. Należy dbać o higienę intymną, zwłaszcza w trakcie miesiączki. 2. Należy unikać używania dezodorantów intymnych, perfumowanych mydeł i płynów do kąpieli; Najlepiej stosować specjalistyczne żele do higieny intymnej; 3. ok. 15 minut przed rozpoczęciem stosunku należy wypić szklankę wody. W jego trakcie bakterie, które znajdują się w cewce moczowej, mogą zostać wepchnięte do pęcherza. Wypicie wody przed stosunkiem i opróżnienie pęcherza bezpośrednio po nim umożliwia wydalenie chorobotwórczych bakterii. 4. Lepiej zrezygnować z metod antykoncepcji, które są oparte na środkach chemicznych, gdyż zaburzają florę bakteryjną pochwy, a co za tym idzie - zwiększają ryzyko infekcji. Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje Leki Alexey Portnov , Redaktor medyczny Ostatnia recenzja: хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Antybiotyki na odmiedniczkowe zapalenie nerek powinny mieć wysokie właściwości bakteriobójcze, szerokie spektrum działania, minimalne działanie nefrotoksyczne i wydalane z moczem w wysokich stężeniach. Stosuje się następujące leki: antybiotyki; nitratofurian; niefluorowane chinolony (pochodne nalidixu i kwasu pipemidowego); pochodne 8-hydroksychinoliny; sulfonamidy; Uroantiseptics roślin. [1], [2], [3], [4], [5], [6], [7], [8], [9] Antybiotyki stosowane w leczeniu odmiedniczkowego zapalenia nerek Podstawę leczenia są przeciwbakteryjne, antybiotyki, a wśród nich grupę beta-laktamy: aminopenicylinami (ampicylina, amoksycylina) charakteryzują się bardzo wysoką aktywność w stosunku do E. Coli naturalnego, Proteus, Enterococcus. Główną ich wadą jest podatność na działanie enzymów, - beta-laktamaz produkowanych przez niektóre klinicznie istotnych patogenów. Obecnie nie aminopenicylinami zalecany do leczenia odmiedniczkowe zapalenie nerek (z wyjątkiem ciąży odmiedniczkowe zapalenie nerek), ze względu na szczepy oporne na wysokim poziomie z E. Coli (ponad 30%) z tych antybiotyków jednak lekami z wyboru w leczeniu empirycznym są chronione penicylin (amoksycylina + kwas klawulanowy, ampicylina + sulbaktamu), wysoce aktywne przeciw bakteriom Gram-ujemnych, które produkują beta-laktamazy, a także w stosunku do bakterii Gram-dodatnich, w tym penicyliny, odporne złota i koagulazonegativ gronkowce. Poziom oporności szczepów Escherichia coli penicyliny chronione nie jest wysoka. Przypisać amoksycylinę + klawulanian wewnątrz 625 mg 3 razy dziennie, lub pozajelitowo, 1,2 g 3 razy dziennie przez 7-10 dni. "Flemoklav Solutab" to innowacyjna postać dawkowania amoksycyliny z kwasem klawulanowym. Lek należy do grupy aminopsyninoniny chronionej inhibitorami i wykazuje udowodnioną skuteczność w infekcjach nerek i dolnych dróg moczowych. Można go stosować u dzieci w wieku od 3 miesięcy i kobiet w ciąży. Tabletka "Solutab" jest utworzona z mikrokulek, których ochronna powłoka chroni zawartość przed działaniem soku żołądkowego i rozpuszcza się tylko przy zasadowym pH. Tj. W górnej części jelita cienkiego. Zapewnia to najbardziej efektywne wchłanianie aktywnych składników do preparatu "Flemoclav Solutab" w porównaniu z analogami. W tym przypadku wpływ kwasu klawulanowego na mikroflorę jelitową pozostaje minimalny. Znaczące zmniejszenie częstości występowania niepożądanych reakcji na lek (zwłaszcza biegunki) za pomocą preparatu Flemoklava Solutab u dzieci i dorosłych potwierdzają badania kliniczne. Forma preparatu "Flemoclav Solutab" (tabletki do sporządzania zawiesiny) zapewnia wygodę przyjmowania: tabletkę można traktować jako całość lub rozpuszczoną w wodzie, syropie lub zawiesinie o przyjemnym owocowym smaku. W przypadku skomplikowanych kształtów odmiedniczkowe zapalenie nerek i podejrzeniem zakażenia spowodowanego przez Pseudomonas aeruginosa (z Pseudomonas aeruginosa), można stosować karboksipenitsilliny (karbenicylina, tikarcylina) i ureidopenitsilliny (piperacylinę, azlocylina). Należy jednak wziąć pod uwagę wysoki poziom wtórnej oporności patogenu do tych leków. Przeciwko gatunkom Pseudomonas penicyliny polecany jako monoterapia jako możliwie szybki rozwój oporności w trakcie leczenia, jednak połączenie tych leków z inhibitorami beta-laktamazy (tikarcyliny z kwasem klawulanowym, piperacylinę + tazobaktamu) lub w połączeniu z aminoglikozydów i fluorochinolony. Lek jest wymagana przez skomplikowanych form odmiedniczkowe zapalenie nerek, ciężkie zakażenia szpitalne zakażenia układu moczowego. Wraz z penicylinami szeroko stosowane są inne beta-laktamy, głównie cefalosporyny, które gromadzą się w miąższu nerek i moczu w wysokich stężeniach i mają umiarkowaną nefrotoksyczność. Cefalosporyny zajmują obecnie pierwsze miejsce wśród wszystkich środków przeciwdrobnoustrojowych pod względem częstości stosowania u pacjentów szpitalnych. W zależności od spektrum działania przeciwdrobnoustrojowego i stopnia oporności na beta-laktamazy, cefalosporyny są podzielone na cztery generacje. Cefalosporyny 1. Generacji (cefazolina i inni). Ze względu na ograniczone spektrum aktywności (Gram dodatnie ziarniaki głównie w tym penicyliny i Staphylococcus aureus) w ostrej odmiedniczkowe nie stosuje się. Szersze spektrum aktywności, w tym E. Coli i wiele innych enterobakterii, charakteryzuje się cefalosporynami drugiej generacji (cefuroksymem itp.). Są one stosowane w praktyce ambulatoryjnej w leczeniu nieskomplikowanych postaci odmiedniczkowego zapalenia nerek. Częściej działanie tych leków jest szersze niż działanie pierwszego pokolenia (cefazolina, cefaleksyna, cefradyna itp.). Przez zastosowanie skomplikowanych infekcji cefalosporyny 3rd Generation do podawania doustnego (cefiksym, ceftibuten i in.) Lub do podawania pozajelitowego (cefotaksym, ceftriakson, i inne). Ten ostatni charakteryzuje się dłuższym okresem półtrwania i obecnością dwóch dróg - moczem i żółcią. Wśród cefalosporyny trzeciej generacji niektórych preparatach (ceftazydym, cefoperazon i ceftazydym + ingibitorzaschischonny cefalosporyny sulbaktamu), są aktywne w stosunku do Pseudomonas aeruginosa. Cefalosporyny 4. Generacji (cefepimu) przy zachowaniu właściwości preparatów 3rd Generation bakterie Gram ujemne Enterobacteriaceae, Pseudomonas aeruginosa, są bardziej aktywne w stosunku do bakterii Gram-dodatnich ziarniaków. W leczeniu odmiedniczkowe zapalenie nerek, skomplikowane formy, długotrwałego zakażeń szpitalnych aminoglikozydów (gentamycyny netilmycyny, tobramycyna, amikacyna), które mają silne działanie bakteriobójcze wobec bakterii famotritsatelnye, w tym Pseudomonas aeruginosa, wynosi co ich środki wyboru. W ciężkich przypadkach są one połączone z penicylinami, cefalosporynami. Farmakokinetyka aminoglikozydy jest ich słabe wchłanianie z przewodu pokarmowego, a zatem są podawane pozajelitowo. Leki wydalane są przez nerki w niezmienionej postaci, z niewydolnością nerek, konieczna jest korekta dawki. Głównymi wadami wszystkich aminoglikozydów są wyraźna ototoksyczność i nefrotoksyczność. Utrata słuchu częstotliwości osiąga 8%, uszkodzenie nerek (neoliguricheskaya niewydolność nerek, zwykle odwracalne) - 17%, co z kolei określa konieczność kontroli poziomu potasu, mocznika, kreatyniny w surowicy krwi w czasie leczenia. W związku z tym uzależnienia od ciężkości niepożądanych reakcji na stężenie w produktach krwiopochodnych proponowanym wprowadzeniu całkowita dzienna dawka raz preparatów; przy tym samym schemacie dawkowania zmniejsza się ryzyko działania nefrotoksycznego. Czynnikami ryzyka rozwoju nefrotoksyczności w stosowaniu aminoglikozydów są: starość; wielokrotne stosowanie leku w odstępie krótszym niż rok; przewlekła terapia lekami moczopędnymi; łączone stosowanie z cefalosporynami w dużych dawkach. W ostatnich latach, lekami z wyboru w leczeniu odmiedniczkowe zapalenie ambulatoryjnie i szpitalnych uważane fluorochinolony 1. Generacji (ofloksacyna, pefloksacyna, cyprofloksacyna), które są aktywne wobec wielu patogenów zakażeń dróg moczowo-płciowych i mają niską toksyczność, długi okres półtrwania, daje to możliwość odbioru 1-2 razy dziennie; dobrze tolerowane przez pacjentów, stwarza wysokie stężenie w tkance moczu, krwi, nerek, mogą być stosowane doustnie i pozajelitowo (norfloksacyna wyjątek: można stosować doustnie). Przygotowania nowej fluorochinolony (2) generacji (je do użytku po 1990 roku): lewofloksacyna, lomefloksacyna, sparfloksacyna, moksyfloksacyna - wykazują znacznie wyższą aktywność wobec bakterii Gram-dodatnich (szczególnie pneumokokom), natomiast pod względem aktywności wobec bakterii Gram-ujemnych nie gorsze od wczesnych (wyjątkiem jest Pseudomonas aeruginosa). [10], [11], [12], [13], [14], [15], [16], [17] Cyprofloksacyna w odmiedniczkowym zapaleniu nerek Najwyższą aktywnością przeciwko P. Aeruginosa jest ciprofloksacyna. Cyprofloksacyna ("Cyprynol") jest ogólnoustrojowym fluorochinolonem o szerokim spektrum działania przeciwdrobnoustrojowego. Ma działanie bakteriobójcze na większość gram-ujemnych i niektórych mikroorganizmów phamp-dodatnich. W przypadku in vitro cyprofloksacyny niektóre patogeny wewnątrzkomórkowe są umiarkowanie wrażliwe. [18], [19], [20], [21], [22], [23], [24], [25] Dawkowanie Tabletki są przyjmowane w całości z niewielką ilością płynu. Do podawania dożylnego najlepiej jest zastosować krótki wlew (60 min). W ciężkich, skomplikowanych zakażeniach i zależnie od patogenu (na przykład w przypadku zakażenia P. Aeruginosa), dawkę dzienną można zwiększyć do 750 mg 3 razy po spożyciu lub do 400 mg 3 razy dożylnie. [26], [27], [28], [29], [30], [31], [32] Wskazania Bakteryjne infekcje dróg moczowych i dolnych dróg oddechowych, uszu, nosa i gardła, kości i stawów, skóry, tkanek miękkich genitaliów. Zapobieganie infekcjom podczas zabiegów chirurgicznych, w szczególności w urologii, gastroenterologii (w połączeniu z metronidazolem) i chirurgii ortopedycznej. Biegunka bakteryjna. Infekcje jamy brzusznej i wątroby. Ciężkie infekcje systemowe. Przeciwwskazania Nadwrażliwość na lek lub inne chinolony. Ciąża i laktacja. Nie zaleca się stosowania ciprofloksacyny u dzieci i młodzieży w okresie wzrostu. [33], [34], [35], [36], [37], [38], [39], [40] Pakowanie 10 tabletek po 250 mg, 500 mg lub 750 mg; roztwór do infuzji (stęż.) 100 mg w 10 ml nr 5 (amp.); roztwór do infuzji 200 mg w 100 ml nr 1 (fl.). W większości przypadków, fluorochinolony Odmiedniczkowe zapalenie nerek stosuje się w przypadku wystąpienia objawów ciężkiej formy zakażające uogólnienia - pozajelitowo (może być „schodkowego” leczenie). Empiryczna antybiotykoterapia w odmiedniczkowym zapaleniu nerek Zapalenie reumatyczne zapalenia nerek lub zaostrzenie przewlekłego (łagodne i umiarkowane nasilenie) - poza szpitalem (ambulatoryjne) Leki z wyboru Alternatywne leki Amoksycylina + kwas klawulanowy w środku przez 375 -625 mg 3 razy dziennie Lewofloksacyna w dawce 250 mg raz na dobę Lomefloxacin wewnątrz 400 mg raz na dobę Norfloxacin wewnątrz 400 mg dwa razy dziennie Ofloksacyna w środku 200 mg dwa razy na dobę Pefloksacyna w środku 400 mg dwa razy dziennie Cyprofloksacyna podawana w dawce 250 mg dwa razy na dobę Ko-trimoksazol doustnie w dawce 480 mg dwa razy na dobę po posiłkach Cefiksym o 400 mg raz na dobę Ceftibutin w dawce 400 mg raz na dobę Cefuroxime w środku przez 250 mg dwa razy dziennie Odmiedniczkowe zapalenie nerek (ciężkie i skomplikowane formy) - szpital Amoksycylina + kwas klawulanowy dożylnie w dawce 1,2 g 3 razy dziennie, w środku 625 mg 3 razy dziennie Lewofloksacyna dożylnie 500 mg raz na dobę, wewnątrz 500 mg raz na dobę Ofloksacyna dożylnie 200 mg dwa razy na dobę, w dawce 200 mg dwa razy na dobę lub Pefloksacyna dożylnie w dawce 400 mg 2 razy na dobę, w dawce 400 mg dwa razy na dobę lub Cyprofloksacyna dożylnie w dawce 200 mg 2 razy na dobę, w dawce 250 mg dwa razy na dobę Gentamycyna dożylnie lub domięśniowo w dawce 80 mg 3 razy na dobę [3-4 mg / (kg)), lub Ticarcillin + kwas klawulanowy dożylnie 3,2 g 3-4 razy dziennie lub Imipenem + cilastyna domięśniowo w dawce 500 mg 2 razy na dobę lub Cefotaxime dożylnie lub domięśniowo 1-2 g 2-3 razy dziennie lub Ceftazydym dożylnie lub domięśniowo 1-2 g 2-3 razy dziennie lub Ceftriakson dożylnie lub domięśniowo 1-2 g raz na dobę Cefoperazon dożylnie 2 g 2-3 razy dziennie Okres półtrwania różnych fluorochinolonów wynosi od 3-4 godzin (norfloksacyna) do 18 godzin (pefloksacyna). Kiedy zaburzenie czynności nerek jest zaburzone, okres półtrwania ofloksacyny i lomefloksacyny jest znacznie dłuższy. W przypadku ciężkiej niewydolności nerek konieczna jest korekta dawek wszystkich fluorochinolonów, z naruszeniem wątroby - pefloksacyną. Podczas hemodializy fluorochinolony są usuwane w niewielkich ilościach (ofloksacyna - 10-30%, reszta - mniej niż 10%). Podczas przydzielania cyprofloksacyna, pefloksacyna i norfloksacynę razem z lekami, alkalizujące mocz (inhibitory anhydrazy węglanowej, cytryniany, wodorowęglan sodu) zwiększa ryzyko tworzenia się kryształków i skutki nefrotoksyczne. Możliwe, ale bardzo rzadko ( niepożądane reakcje mogą obejmować odpowiedzi zapalnych ścięgien (związane z naruszeniem syntezy peptydoglikanu w strukturze ścięgien) i tendovaginitis zapalenia ścięgna (zwykle ścięgna Achillesa z bezzłączowych ramię), ze względu na zaleca się ostrożne stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku podczas leczenia hormonalnego. Pacjenci z cukrzycą mogą rozwijać hipo- lub hiperglikemię. Nie można stosować fluorochinolonów u kobiet w ciąży i dzieci w wieku poniżej 16 lat ze względu na ryzyko toksycznego działania chondro. Można przepisać fluorochinolony dzieciom w celu wykrycia objawów życiowych (ciężkie zakażenia wywołane przez wielooporne szczepy bakterii). W leczeniu szczególnie ciężkich skomplikowanych form odmiedniczkowe zapalenie nerek rezerwowych leków o ultra szeroki zakres działania i odporne na większość beta-laktamazy są karbapenemy (imipenem, meropenem cylastatyny +). Wskazania do stosowania karbapenemów to: uogólnienie infekcji; bakteriemia; sepsa; zakażenie wieloczynnikowe (połączenie Gram-ujemnych mikroorganizmów tlenowych i beztlenowych); obecność nietypowej flory; nieskuteczność wcześniej stosowanych antybiotyków, w tym beta-laktamu. Skuteczność kliniczna karbapenemów wynosi 98-100%. Karbapenemy są środkiem z wyboru w leczeniu zakażeń spowodowanych opornymi szczepami mikroorganizmów, zwłaszcza Klebsiella spp. Lub E. Coli, do produkcji p-laktamazy, a także rozszerzony zakres chromosomowe beta-laktamazy klasy C (Enterobacter spp., i wsp.), które są najczęściej w oddziałach intensywnej terapii, i przeszczepu narządów. Alternatywnie, do zwalczania bakterii z rodziny Enterobacteriaceae wytwarzających beta-laktamazy widma rozproszonego może stosowanie chronionych beta-laktamowe (tikarcylina z kwasem klawulanowym, tazobaktam + piperacyliny) lub cefepimu (optymalnej czułości zainstalowany niego). Należy pamiętać, że karbapenemów nie są aktywne przeciwko opornym na metycylinę gronkowce i atypowe patogeny - Chlamydia i mykoplazmy. Wraz z antybiotykami stosowanymi w leczeniu odmiedniczkowe zapalenie nerek i inne środki przeciwdrobnoustrojowe, są podawane w długotrwałej terapii po antybiotyki obwodu anulowanie czasami podaje się w połączeniu z nimi, często do zapobiegania zaostrzeń przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek. Obejmują one: Nitrofurian (nitrofuranoina, furazydyna); 8-hydroksychinoliny (nitroksolin); nalidiks i kwas pipemidowy; połączone środki przeciwdrobnoustrojowe (ko-trimoksazol). Znaczący wpływ na przeciwbakteryjną aktywność niektórych preparatach mogą mieć pH moczu. Zwiększona aktywność w środowisku kwaśnym (pH <5,5) zaobserwowano aminopenicylinami, nitrofurany, hydroksychinoliny, kwas nalidyksowy, w środowisku zasadowym - aminoglikozydy, cephalo-losporinov, półsyntetyczne penicyliny (karbenicylinę), sulfonamidy, makrolidy (erytromycyna, klindamycyna). W obecności przewlekłej choroby nerek u zwykłej dawki można podawać antybiotyków, które są metabolizowane w wątrobie: azytromycyny, doksycyklinę, pefloksacyna, chloramfenikol, cefaklor, ceftazydym, erytromycyna. Nie zaleca się aminoglikozydy, tetracykliny, nitrofuranów, kotrimoksazol. Należy rozumieć, że różne leki nefrotoksyczność wzrasta w zakresie stosowania środków moczopędnych i niewydolności nerek. [41], [42] Kryteria skuteczności antybiotyków w odmiedniczkowym zapaleniu nerek [43], [44], [45], [46] Wczesne kryteria (48-72 godzin) Pozytywna dynamika kliniczna: zmniejszona gorączka; zmniejszenie zatrucia; poprawa ogólnego samopoczucia; normalizacja stanu czynnościowego nerek; sterylność moczu po 3-4 dniach leczenia. [47], [48], [49], [50], [51], [52] Późne kryteria (14-30 dni) Trwała pozytywna dynamika kliniczna: brak nawrotu gorączki; brak dreszczy w ciągu 2 tygodni po zakończeniu antybiotykoterapii; negatywne wyniki badania bakteriologicznego moczu w 3-7 dniu po zakończeniu antybiotykoterapii. Kryteria końcowe (1-3 miesiące) Brak powtarzających się infekcji dróg moczowych przez 12 tygodni po zakończeniu leczenia przeciwbakteryjnego odmiedniczkowego zapalenia nerek. [53], [54], [55], [56], [57], [58], [59] Uwaga! Aby uprościć postrzeganie informacji, niniejsza instrukcja użycia narkotyku "Antybiotyki do odmiedniczkowego zapalenia nerek" została przetłumaczona i przedstawiona w specjalnej formie na podstawie oficjalnych instrukcji użycia leku w celach medycznych. Przed użyciem przeczytaj adnotację, która przyszła bezpośrednio do dostarczony w celach informacyjnych i nie jest wskazówką do samoleczenia. Potrzebę tego leku, cel schematu leczenia, metody i dawkę leku określa wyłącznie lekarz prowadzący. Samoleczenie jest niebezpieczne dla twojego zdrowia. Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors. Lek Cipronex to antybiotyk klasyfikowany jako fluorochinolon. Substancją czynną jest cyprofloksacyna. Zabija bakterie poprzez hamowanie działania enzymu bakteryjnego zwanego gyrazą DNA. Enzym ten bierze udział w replikacji i naprawie DNA bakterii. Zatrzymując jego działanie, bakterie nie mogą wykonywać czynności naprawczych ani rozmnażać się. Porównaj ceny leków Przejdź do apteki U dorosłych cyprofloksacynę stosuje się w leczeniu zakażeń bakteryjnych wielu obszarów organizmu: klatki piersiowej: zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli i zakażenia płuc w mukowiscydozie lub POChP, ucha, nosa i gardła: zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego i zapalenie ucha zewnętrznego, oka: bakteryjne zapalenie spojówek, zakażenia dróg moczowych, w tym zapalenie pęcherza, zakażenia nerek i zapalenie cewki moczowej, zakażenia gruczołu krokowego (zapalenie gruczołu krokowego) lub jąder (zapalenie najądrza), zakażenia skóry, takie jak zakażone wrzody, rany lub oparzenia, ropnie, zapalenie tkanki łącznej, różyczka, zakażenia kości i stawów, takie jak zapalenie kości i szpiku i septyczne zapalenie stawów, zakażenia brzucha, takie jak zapalenie otrzewnej lub ropnie brzucha, zakażenia żołądka i jelit, takie jak dur brzuszny lub biegunka podróżnego, zapalenie narządów miednicy mniejszej, rzeżączka, zapobieganie infekcjom u osób po operacjach żołądka lub jelit lub zabiegach endoskopowych, zapobieganie zapaleniu opon mózgowych w kontaktach osób z bakteryjnym zapaleniem opon mózgowych, zapobieganie lub leczenie wąglika atakującego płuca po ekspozycji na jego zarodniki. U dzieci cyprofloksacynę można stosować w leczeniu powikłanych zakażeń dróg moczowych i zakażenia nerek (odmiedniczkowe zapalenie nerek) i zakażenia płuc w mukowiscydozie wywołane przez rodzaj bakterii o nazwie Pseudomonas aeruginosa. Aby upewnić się, że bakterie wywołujące infekcję są podatne na cyprofloksacynę, lekarz może pobrać próbkę tkanki, na przykład wacik z gardła lub skóry, próbkę moczu lub krwi. Jaki jest skład Cipronex, jakie substancje zawiera? Substancją czynną leku jest cyprofloksacyna. 1 tabletka powlekana 250 mg zawiera 250 mg cyprofloksacyny w postaci chlorowodorku (co odpowiada 291 mg chlorowodorku cyprofloksacyny). 1 tabletka powlekana 500 mg zawiera 500 mg cyprofloksacyny w postaci chlorowodorku (co odpowiada 582 mg chlorowodorku cyprofloksacyny). Pozostałe składniki to: Rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloskrobia sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian. Otoczka tabletki: hypromeloza, makrogol 6000, tytanu dwutlenek, talk Dawkowanie preparatu Cipronex – jak stosować ten lek? Dobór dawki leku uzależniony jest od rodzaju i stopnia zakażenia oraz wrażliwości drobnoustrojów na ten antybiotyk. Całkowity czas trwania leczenia wynosi od 7 do 14 dni. W przypadku zakażeń złośliwych może się wydłużyć nawet do 3 miesięcy. Lek przyjmuje się dwa razy dziennie. Tabletki należy połykać w całości, popijając dużą ilością płynu z wykluczeniem soku pomarańczowego. Rozgryzienie może spowodować odczucie gorzkiego smaku w ustach. Zaleca się, aby przyjmować go mniej więcej o tej samej porze dnia, w równych odstępach czasowych pomiędzy dawkami. W trakcie antybiotykoterapii należy pamiętać o prawidłowym nawodnieniu organizmu oraz nieprzyjmowaniu leku jednocześnie z prepratami mającymi w swoim składzie jony wapnia, np. jogurt, mleko. Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki Przyjmowanie zbyt dużej dawki leku może zwiększyć ryzyko wystąpienia szkodliwych lub poważnych działań niepożądanych. Objawami przedawkowania mogą być: nudności, wymioty, biegunka, zawroty głowy. Najczęstszym skutkiem przedawkowania ciprofloksacyny jest ostra niewydolność nerek charakteryzująca się martwicą kanalików nerkowych. Co mogę jeść i pić podczas stosowania Cipronex – czy mogę spożywać alkohol? Jeżeli lek nie jest przyjmowany w czasie posiłków, nie należy w czasie przyjmowania tabletki jeść ani pić żadnych produktów nabiałowych (takich jak mleko czy jogurt) ani napojów z dodatkiem wapnia, ponieważ może to wpływać na wchłanianie substancji czynnej. Łączenie alkoholu z niektórymi lekami może być groźne dla zdrowia, a nawet życia. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z można stosować Cipronex w okresie ciąży i karmienia piersią? W ciąży i w okresie karmienia piersią przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza. Najlepiej unikać stosowania ciprofloksacyny w czasie ciąży. Nie należy przyjmować podczas karmienia piersią, ponieważ substancja czynna przenika do mleka matki i może być szkodliwa dla dziecka. Żródła / Bibliografia: Ulotka informacyjna dla pacjenta oraz charakterystyka produktu leczniczego Cipronex Zakłady Farmaceutyczne Polpharma Cipronex – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjentaDo pobrania pełna ulotka przeznaczona dla pacjentów. Oprócz informacji zawartych na naszej stronie, znajdziesz tu dodatkowo następujące dane: skutki uboczne, przeciwwskazania, działania niepożądane, interakcje z innymi lekami, wpływ substancji na prowadzenie pojazdów i maszyn oraz inne ostrzeżenia i środki ostrożności. Ściągnij ulotkę przeznaczoną dla pacjenów w formacie pdf:Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutówŚciągnij charakterystykę produktu leczniczego, zawierającą specjalistyczne informacje na temat Cipronex postać farmaceutyczna, dane kliniczne, interakcje z innymi produktami leczniczymi, właściwości farmakologiczne, dane farmaceutyczne. ChPL jest dokumentem przeznaczonym wyłącznie dla wykwalifikowanego personelu medycznego. Pobierz ChPL w formacie pdf: Cena - ile kosztuje Cipronex? Cena Cipronex i dostępność w najbliższej aptece. Sprawdź ile kosztuje lek, czy jest refundowany oraz jaki jest poziom refundacji. Dowiedz się, czy lek jest dostępny bez recepty, czy wymagane jest wystawienie recepty przez lekarza - sprawdź cenę Cipronex. Porównaj ceny leków Przejdź do aptekiOpinie, forum, oceny pacjentów - zapoznaj się z doświadczeniami innych pacjentów Stosujesz Cipronex? Zachęcamy do podzielenia się opinią na jego temat na forum. Nie musisz się rejestrować, na poniższym formularzu wystarczy wpisanie nazwy użytkownika/pseudonimu. Opisując swoje doświadczenia na temat przyjmowania preparatu, możesz pomóc innym pacjentom. Nasi czytelnicy codziennie publikują opinie na temat stosowanych leków. Jeżeli jesteś zainteresowany ich najnowszymi wypowiedziami - sprawdź 100 najnowszych opinii pacjentów.

jaki antybiotyk na zapalenie nerek forum